Laatste dagen met mij familie
Blijf op de hoogte en volg sien
03 Augustus 2013 | Colombia, Bogota
Eenmaal gekomen, met al onze tassen ;), hadden we een taxi gepakt om ons naar het hostel te brengen waar we hadden gereserveerd.
Maar toen we daar aankwamen, zag het niet echt uitnodigend uit. Mijn ouders gingen voor de zekerheid even binnen kijken en het was helemaal niks. Er was een man die lui op de bank lag en niet wou helpen. En mijn moeder zag een kamer met een kartonnen box als slaapbed.
Als gevolg, besloten we iets anders te zoeken met de dezelfde taxi. Tijdens het zoeken hebben we tegelijkertijd een rondleiding door de stad gehad. Uiteindelijk hebben we een leuk hostel waar we met ze allen in een kamer sliepen.
De zondag hebben we met ze vijven de hele dag doorgebracht met de familie van Andres, zijn ouders, oma en zus. Eerst gingen we naar mooie kleine plaatsen in de bergen. Daarna zijn we doorgegaan naar een cathedra in een grot. De moeder van Andres, de oma en mijn ouders zijn niet de grot ingegaan. De grot was om te zien, maar met alle kruizen die er waren niet zoveel en was allemaal hetzelfde. Maar niet de mooiste grot die wij hebben gezien.
Daarna had iedereen super honger, dus zijn wel snel naar het restaurant gegaan dat de familie had uitgezocht voor een late lunch.
Het was een restaurant dat je alleen in Colombia hebt, het meest bizarre en decoratieve restaurant dat we ooit in ons leven hadden gezien.
De maandag zijn we de stad ingegaan. Om een sim kaart te kopen en een nieuwe paar schoenen. Het weer in Bogota is niet heel warm en regenachtig. Ik had alleen een paar dichte schoenen mee. Zoals elke dag in Colombia, hebben we lekker geluncht, dit keer in het restaurant el gato gris, waar ze echt super lekker vanille ijskoffie hebben. Daarna hebben Pam en ik dezelfde rugzak gekocht, Pam in het rood en ik in het paars met zwart, in een super leuk klein hippie winkeltje. Ook heb ik gelijk een ring gekocht voor de zus van Andres want die was deze woensdag jarig.
In de avond hebben we bij mij Mercado gegeten wat echt super lekker was. En dus een goede laatste avondmaal voor de komende drie maanden. Het was heel gezellig en hebben echt genoten.
Dinsdag was onze laatste vakantie dag samen. In de ochtend waren we druk met de tassen inpakken, en in de middag hebben we geluncht. Mijn ouders hadden al een hotel dichtbij het vliegveld gereserveerd voor die avond omdat ze de volgende ochtend om 8:10 in de ochtend vlogen. In de middag zijn we naar de familie gegaan, hebben mijn spullen in mijn nieuwe tijdelijke kamer gezet. Daarna zijn ze nog even gebleven en toen kwam het afscheid. Het was emotioneel niet makkelijk, en ik barste dan ook in tranen uit waardoor mama ook moest gaan huilen.
De komende twee dagen was het nog moeilijk maar nu gaat het weer.
Ik kan niet wachten om echt met mijn stage te beginnen wat denk ik heel leuk wordt, afgeleid van het gesprek dat ik deze donderdag met mijn stage begeleider en een meid die er werkt heb gehad.
Maar toen we daar aankwamen, zag het niet echt uitnodigend uit. Mijn ouders gingen voor de zekerheid even binnen kijken en het was helemaal niks. Er was een man die lui op de bank lag en niet wou helpen. En mijn moeder zag een kamer met een kartonnen box als slaapbed.
Als gevolg, besloten we iets anders te zoeken met de dezelfde taxi. Tijdens het zoeken hebben we tegelijkertijd een rondleiding door de stad gehad. Uiteindelijk hebben we een leuk hostel waar we met ze allen in een kamer sliepen.
De zondag hebben we met ze vijven de hele dag doorgebracht met de familie van Andres, zijn ouders, oma en zus. Eerst gingen we naar mooie kleine plaatsen in de bergen. Daarna zijn we doorgegaan naar een cathedra in een grot. De moeder van Andres, de oma en mijn ouders zijn niet de grot ingegaan. De grot was om te zien, maar met alle kruizen die er waren niet zoveel en was allemaal hetzelfde. Maar niet de mooiste grot die wij hebben gezien.
Daarna had iedereen super honger, dus zijn wel snel naar het restaurant gegaan dat de familie had uitgezocht voor een late lunch.
Het was een restaurant dat je alleen in Colombia hebt, het meest bizarre en decoratieve restaurant dat we ooit in ons leven hadden gezien.
De maandag zijn we de stad ingegaan. Om een sim kaart te kopen en een nieuwe paar schoenen. Het weer in Bogota is niet heel warm en regenachtig. Ik had alleen een paar dichte schoenen mee. Zoals elke dag in Colombia, hebben we lekker geluncht, dit keer in het restaurant el gato gris, waar ze echt super lekker vanille ijskoffie hebben. Daarna hebben Pam en ik dezelfde rugzak gekocht, Pam in het rood en ik in het paars met zwart, in een super leuk klein hippie winkeltje. Ook heb ik gelijk een ring gekocht voor de zus van Andres want die was deze woensdag jarig.
In de avond hebben we bij mij Mercado gegeten wat echt super lekker was. En dus een goede laatste avondmaal voor de komende drie maanden. Het was heel gezellig en hebben echt genoten.
Dinsdag was onze laatste vakantie dag samen. In de ochtend waren we druk met de tassen inpakken, en in de middag hebben we geluncht. Mijn ouders hadden al een hotel dichtbij het vliegveld gereserveerd voor die avond omdat ze de volgende ochtend om 8:10 in de ochtend vlogen. In de middag zijn we naar de familie gegaan, hebben mijn spullen in mijn nieuwe tijdelijke kamer gezet. Daarna zijn ze nog even gebleven en toen kwam het afscheid. Het was emotioneel niet makkelijk, en ik barste dan ook in tranen uit waardoor mama ook moest gaan huilen.
De komende twee dagen was het nog moeilijk maar nu gaat het weer.
Ik kan niet wachten om echt met mijn stage te beginnen wat denk ik heel leuk wordt, afgeleid van het gesprek dat ik deze donderdag met mijn stage begeleider en een meid die er werkt heb gehad.
-
10 Augustus 2013 - 11:41
Gatse Boschma:
Lieve Sien, Kleine kinderen worden groot en jonge meisjes worden volwassen. Als meisje denk je: was ik maar volwassen, dan mag en kan ik alles. En ben je dan eenmaal volwassen, sta je dus vol in het leven dan zou je soms willen dat je nog gewoon dat meisje was. Toen was alles nog eenvoudig. En nu moet je al afscheid nemen van je familie, ergens ver weg in een vreemd land.
Dan denk ik aan het verhaaltje dat ik voor je schreef toen je achttien werd. De conclusie was toen: die redt het wel. Toen was je nog op weg en nu ben je al onderweg.
Wel mooi dat jullie met elkaar een stukje van het land hebben kunnen verkennen. Uit je verslagen lees ik dat ook dat al een hele belevenis is geweest. Geweldig wat jullie allemaal meemaken. Toen ik die leeftijd had was ik in militaire dienst. Overigens ook een mooie tijd, hoor. Maar wel anders........
Sien meisje, geniet ervan. Iedere dag. Zelfs van de dagen die misschien niet zo leuk lijken in het begin.
Succes met je stage. Jij leert ervan en zij hopelijk ook. En blijf vooral verslagen sturen.
Liefs, Opama
p.s wij liggen met ons bootje in Dokkum onderweg naar Groningen
-
14 Augustus 2013 - 03:20
Sien Boschma:
Lieve Opa,
Weer een prachtig verhaal.
Ik weet zeker dat de militaire dienst anders was, maar ik ben wel trots op je dat je het hebt gedaan. Het toont grote moed.
Het is heel fijn om te horen dat jullie zoveel in mij geloven!!
Ik hou van jullie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
